Następny artykuł serii – Przyjaźń, czym jest?
Kolejne istotne zagadnienie jakie jawi się na polu ojciec-córka jest sposób, w jaki ten odnosi się do matki. Jako pierwsza kobieta w jej życiu jest dla niej pierwszym wzorem do naśladowania. Zatem jeżeli traktuje się ją jak służącą, to tym samym przekazuje się córce prosty przekaz – kobiety stworzone są do tego, by usługiwać mężczyznom, spełniać ich zachcianki, a niewypełnienie obowiązków pani domu kończy się kłótnią, wyzwiskami, czy co gorsza rękoczynami. Same natomiast niewiele są warte, a bez partnera u swego boku nie dadzą sobie rady – rodzi to w nich przekonanie, że to inni mają kierować ich życiem, gdyż same nie będą w stanie decydować o tym, co tak naprawdę chcą robić w życiu. Nie potrafią dostrzec swoich realnych potrzeb, ani wyznaczać granic swojej prywatności, intymności, ponieważ nikt im tego nie pokazał. Badania wykazały, że aktywne i spełnione kobiety sukcesu, które mocno stąpają po ziemi i są zadowolone ze swojego życia to zazwyczaj córki ojców, od których od wczesnych lat swojego życia dostały dużo uwagi, miłości i ciepła.
Kolejny model ojca, który coraz częściej jest obecny w naszym społeczeństwie to tzw. ojciec nieobecny. Mianem takiego ojca nazywamy takich mężczyzn, którzy nie brali czynnego udziału w wychowywaniu dziecka. Oczywiście taka sytuacja może wynikać z wielu powodów, wczesnego rozstania rodziców i niemożność dojścia do porozumienia i podzielenia obowiązków wychowawczych, czy jego śmierć. Jego realny brak w życiu córki niezależnie od przyczyny może mieć bardzo niebezpieczny wpływ na jej dalsze życie. Amerykańska instytucja National Fatherhood Initiative badająca relacje w rodzinie potwierdziła, iż te dziewczęta, których nie łączy z ojcem rzadka lub bardzo słaba więź są w grupie kobiet, które są bardziej narażone na wykorzystywanie seksualne i inne rodzaje przemocy fizycznej. Ponadto osiągają niższe wyniki w szkole, często mają niższy iloraz inteligencji, a do tego trudniej im zawierać zdrowe znajomości z innymi ludźmi, a co za tym idzie – ich związki są nietrwałe.
Problem nieobecnego ojca pojawia się również w momencie, gdy ten w pewnym momencie odchodzi do „nowej” rodziny. Córka może czuć się zdradzona oraz zazdrosna, ponieważ nie rozumie, dlaczego jej tatuś „woli inne dzieci” zamiast niej. Wówczas za tą sytuację obwinia siebie i szuka w swoich zachowaniach wad, które mogły wywołać u ojca takie, a nie inne reakcje. Może się też zdarzyć, że zrzuci winę na matkę, ponieważ pewnie gdyby była dla niego lepsza, to nie odszedłby do innej rodziny. „Oszukanym córkom” dużo trudniej zaufać potem w dorosłym życiu mężczyznom, ponieważ wciąż podświadomie mają zakodowaną radę „nie wierz im”. Przekonanie to często jest również wzmacniane przez zachowanie matki, które próbuje utwierdzić córkę w przekonaniu, że mężczyźni to dranie i wcale nie są potrzebni do życia. Ów stereotyp będzie miał bardzo negatywny wpływ na relacje córki z partnerami w przyszłym życiu.
Jednak jak się okazuje „nieobecny ojciec” może nawet żyć z córką pod jednym dachem oraz spożywać wspólnie kolację, czy oglądać razem ten sam film. Mimo to jednak nie istnieje pomiędzy nimi żadna relacja, gdyż ojciec nie zwraca uwagi na córkę, nie interesuje się jej życiem, ani nie bierze realnego udziału w jej wychowaniu. Taki styl zachowania nazywamy unikającym, o którym już pisałam wcześniej. Wówczas córce wydaje się, że ojciec nie żywi wobec niej żadnych uczuć – więc jest nieczuły, albo to ona nie jest wystarczająco dobra, by go zainteresować swoją osobą. Buduje się w niej wtedy przekonanie, iż pozytywny związek ojca z córką, czy mężczyzny z kobietą – po prostu nie istnieje.
Jak widzicie, temat relacji ojciec-córka jest bardzo ważny, dlatego nie należy go bagatelizować czy spychać na drugi tor w nadziei, że wszystko znajduje się w rękach matki. Ojciec bowiem ma ogromny wpływ na to, jak będzie wyglądać przyszłe życie małej kobiety, dlatego powinien rozsądnie rozporządzać tą „mocą”.
Niezwykle ciekawy artykuł, który daje dużo do myślenia. Szczególnie kwestia ojca nieobecnego, a jednak mieszkającego razem z córką w domu. Czy tego typu relacja ma wpływ na życie zawodowe córki i pewność siebie w przyszłości? Tak, jak pozytywna relacja ojca z córką może determinować jej późniejsze sukcesy. To, co mnie ciekawi to fakt, kiedy pojawia się u ojca ta postawa – czy dopiero po porodzie czy może już w czasie ciąży, a może to kwestia charakteru ojca? A co jeśli córka ma brata i jego ojciec traktuje cieplej – jak wtedy kształtuje się psychika córki? Mam wrażenie że temat tej relacji został bardzo zaniedbany w społeczeństwie, szczególnie w momencie gdy wielu ojców wyjeżdża za chlebem lub na dłuższe lub częste delegacje.
Pierwszy akapit mówi o tym, że ojciec który ubliża matce i wykorzystuje ją ma na córkę wpływ negatywny kształtując w niej poczucie, że i ona musi innym usługiwać, a bez mężczyzny jest nieprzydatna. Co zatem z córkami, które się buntują i to właśnie na widok poniżanej matki podejmują decyzję o tym, że w ich przyszłości tak nie będzie? Często słyszy się o takich radykalnych decyzjach, jednak czy to faktycznie się dzieje? Jak kończą się takie historie? Czy te córki są już skazane na bycie w cieniu? Jaki zatem profil rodzica kształtuje kobiety sukcesu? Bo chyba nie tylko kochający i ciepły ojciec?