Coaching – kryzys motywatorów

Coaching

Współczesny świat często karmi nas wyrazami pochodzenia angielskiego, których znaczenie jest dla nas obce. Takimi słowami są np. coach i coaching. Modne, popularne, pożądane i… przerażające. Być może właśnie dlatego przeżywamy obecnie kryzys motywatorów.

Coach to wykonawca czynności coachingu, czyli trenowania związanego z wykorzystaniem psychologii. Charakteryzuje się on polepszaniem wyników działania, wyjątkową efektywnością i wysokimi wynikami rozwoju osobistego jednostek i grup. Coach nie musi mieć zaskakująco dużej wiedzy na temat dyscypliny, w której trenuje. Ma on natomiast tak poprowadzić pracę osoby lub organizacji, aby jej efekty były jak najlepsze.

Podstawowym atutem coachingu jest wykorzystanie prawideł psychologicznych do pracy nad motywacją danych osób. Właśnie owo wykorzystanie psychologii sprawia, że efektywność metody coachingu staje pod znakiem zapytania. Ponadto ta dziedzina szybko się rozwija, co też wpływa na jej negatywne postrzeganie. Kilka argumentów, które zniechęcają do coachingu:

• Nauczyciele na bruk. Coaching w niedalekiej przyszłości wyprze tradycyjny sposób nauczania w szkołach. Już teraz obserwujemy zamianę ról w klasie: ranga nauczyciela spada (chociażby przez współczesną produkcję magistrów na uczelniach wyższych), a prawa ucznia i roszczenia rodziców są coraz większe. Obawa, że nauczyciel przestanie być autorytetem i nie będzie miał do przekazania żadnej poważnej wiedzy, jest coraz większa.

• Tworzenie się „sekt”. „Rozwojowe środowisko” bazuje w dużej mierze na emocjach po to, aby dotrzeć do świadomości danej osoby i odpowiednio ją zmotywować. Odwołuje się także do relacji z drugim człowiekiem – twój rozwój może wspomóc ten, komu na tym zależy i kto zrobi to w odpowiedni sposób, ten, kto cię chwali. To wszystko może być kojarzone z cechami, charakteryzującymi sekty, a które są postrachem dla społeczeństwa. Często zdarza się, że takiego porównania używają przeciwnicy coachingu.

• Biznes i grube pieniądze. Bazowanie na ludzkich emocjach i oddziaływanie na psychikę skutkuje zaufaniem między dwoma stronami, a to z kolei wpływa na ilość pieniędzy przepływającą między jednym a drugim. Dla pieniędzy wszystko, a wszystko przez pieniądze. I koło się zamyka.

• Brak własnego zdania. Coach ma wiedzę nieograniczoną na temat metod motywacyjnych, a każde pytanie „ze strony publiczności” jest zbywane. Efekt: w razie zauważenia błędów nie można o nich mówić? Dlaczego? Bo błędy w tej dziedzinie nie istnieją. Śmierć tożsamości i brak własnego zdania to rzecz, której społeczeństwo boi się przesadnie.

Coaching jest dziedziną stosunkowo nową, a już należy mówić o jej kryzysie. Być może zbyt wcześnie została zakwalifikowana do negatywnych i niebezpiecznych szybko rozwijających się dyscyplin nowoczesności. Każde nowe ma w sobie pewną tajemnicę, nigdy do końca nie można stwierdzić, w jaką stronę skieruje się jego rozwój. Jedno jest pewne: warto poczekać, aby się przekonać. Negatywne nastawienie do wszystkiego to dopiero niepokojący objaw!