Na świecie istnieje wiele rodzajów chorób, których nawet współczesna medycyna nie jest w stanie wyleczyć. Chodzi tu o między innymi ślepotę, głuchotę, niepełnosprawność ruchową itp. W tym artykule będziemy rozwodzić się nad trzema wyżej wymienionymi przypadkami. Zacznijmy więc od ślepoty. Człowiek poznaje świat dzięki zmysłom. Najefektywniejszym z nich jest wzrok. Szacuje się, że około 85% naszej wiedzy pochodzi z obserwacji. Pozbawienie dziecka tej możliwości ma wielki wpływ na jego rozwój poznawczy i dalsze samodzielne życie.
Brak możliwości widzenia determinuje w znacznym stopniu rozwój dzieci. Niewidzące niemowlę ma zwykle słabe napięcie mięśniowe, dużo śpi, jest mało aktywne i bywa diagnozowane przez lekarzy, jako osoba z trwałym uszkodzeniem mózgu. Także rozwój motoryczny dziecka jest bardzo opóźniony. U zdrowego malucha siłą napędową jest informacja wzrokowa, której brak u chorego dziecka jest związany ze słabszym rozwijaniem się mięśni szyi i całej obręczy barkowej oraz opóźnieniu raczkowania. Dodatkowym problemem w poruszaniu się jest brak świadomości przestrzeni i trudności w utrzymaniem równowagi. Dzieci od najmłodszych lat są przyzwyczajane do tego, iż wszystko robi się dla ich wygody, podstawia szklankę koło dłoni by mogły łatwo ją wyczuć i chwycić. Podobnie jest z innymi rzeczami, które dzieci wpajają sobie jako zjawiska naturalne jednak schody zaczynają się dopiero wtedy kiedy muszą zacząć radzić sobie same. Dorośli niewidomi zazwyczaj są łatwo rozpoznawalni. Chodzą w ciemnych okularach, drogę przed sobą rozpoznają białą laską, czasem towarzyszy im także pies przewodnik. Większość osób chorych na ślepotę przejawia sobą ogromną chęć do normalnego życia, dlatego też nie poddają się chorobie i starają się na wszystkie możliwe sposoby żyć normalnie. Korzystają z pomocy specjalnie wyszkolonych psów, uczą się alfabetu Braille’a lub słuchają książek i innych utworów na odtwarzaczach.
Kolejnym problemem z jakim boryka się ludzkość jest niepełnosprawność ruchowa. Wśród ludzi niepełnosprawnych największą liczbę stanowią osoby z dysfunkcją narządu ruchu. Choć ten typ niepełnosprawności może powstać na różnym tle, wspólną cecha upośledzenia jest mniejsze lub większe ograniczenie sprawności motorycznej, co z kolej wpływa na negatywnie na możliwości samorealizacji w różnych dziedzinach aktywności.
Przyczyny powstania niepełnosprawności ruchowej mogą być związane z chorobą, wadą wrodzoną narządu ruchu albo z urazami. Najważniejszymi schorzeniami prowadzącymi do dysfunkcji układu ruchowego są mózgowe porażenie dziecięce, stwardnienie rozsiane oraz choroby reumatyczne. Aby ułatwić życie osobom o zaburzonej możliwości poruszania się, są stosowane różnego rodzaju urządzenia, dzięki którym niepełnosprawność ruchowa staje się mniej dokuczliwa. Wiele osób korzysta z tego rodzaju rozwiązań nie poddając się chorobie a tym samym spełnia swoje marzenia, które dotyczą m. in. biegania, jazdy na rowerze itp.
Głusi przez tysiące lat funkcjonowali na marginesie społeczeństwa. Nie słyszeli, nie było z nimi kontaktu. Uważano ich za twory niekompletne. Obecnie mimo rozpowszechnienia idei inteligencji, głusi żyją często w izolacji, jakby na całej Ziemi byli cudzoziemcami.
Szacuje się, że na świecie żyje ponad 40 milionów ludzi ze znaczącymi uszkodzeniami słuchu. Niektórzy z nich dzięki aparatom słuchowym mogą kontaktować się bez większych przeszkód ze słyszącymi. U osób z większym ubytkiem słuchu normalne kontakty ze słyszącymi sprawiają poważne problemy. Utrata bariery komunikacyjnej prowadzi do utraty bariery bezpieczeństwa. Jednakże osoby cierpiące na tą dysfunkcję również znaleźli rozwiązanie by móc jak najlepiej funkcjonować w społeczeństwie. Większość z nich uczy się czytania z ruchu warg lub tez rozmowy poprzez gestykulowanie. Osoby głuche również SA zatrudniane w szkołach obok osób słyszących jako nauczyciele dla osób z ich schodzeniem.
Jak opisałam powyżej życie płata ludziom różnego rodzaju figle, lecz nigdy nie warto się poddawać, gdyż sytuacja, która na pierwszy rzut oka wydaje się bez wyjścia może być tylko kolejna próba postawiona nam przez życie, której musimy sprostać.
Jeden komentarz
Jestem absolutnie pełna podziwu dla osób niewidomych, na mojej uczelni studiuje i kilka. To wspaniałe jak każdy z nich radzi sobie w miejskim gąszczu i jak dobre wyniki w nauce osiągają pomimo tak podstawowego ograniczenia jakim jest możliwość patrzenia i korzystania ze wszystkich źródeł wiedzy, jakie mamy dostępne my. Nie raz zaskoczyła mnie samodzielność i pewność siebie koleżanki, ktora nie widzi, to wspaniałe!