Bulimia
W dzisiejszych czasach modelki są coraz chudsze, na niektórych pokazach mody można śmiało stwierdzić, że zamiast modelek, po wybiegu chodzą wieszaki. Takie „standardy” jeśli chodzi o figurę powodują wiele kompleksów u młodych kobiet, które chcą wyglądać jak modelki pokazywane w telewizji i gazetach. W wyniku tego niestety coraz częściej słyszy się o anoreksji. Choroba ta powoduje, że kobiety znacznie ograniczają racje żywnościowe i w zastraszającym tempie chudną. Drugą poważną chorobą związana z posiadaniem „idealnej” figury jest bulimia. Jest to choroba, która odwrotnie objawia się w stosunku do anoreksji. Anorektyczki ograniczają spożycie jakichkolwiek pokarmów, natomiast osoby chore na bulimię wręcz przeciwnie. Posiadają swego rodzaju niekontrolowaną chęć objedzenia się, a następnie wywoływania wymiotów. Inną metodą na pozbycie się jedzenia przez bulimiczki jest nadużywanie środków przeczyszczających. Skąd bierze się ta choroba? Jakie są jej przyczyny, objawy oraz skutki?
Choroba psychiczna, która może mocno wyniszczyć organizm chorego.
Bulimia jest zaburzeniem psychicznym, jednak przyczyn jej występowania nie możemy jednoznacznie określić. Praktycznie w każdym przypadku jest to zależne od danej osoby i uwarunkowań jej najbliższego otoczenia. Na powstawanie tego zaburzenia największy wpływ ma bardzo niska samoocena osoby. Każdy z nas przecież zwraca uwagę na swój wygląd, jednak niektórzy dość przesadnie to robią i na siłę starają się coś zmienić. Presja jaką wywiera kultura Europy Zachodniej nie dla każdej osoby jest do zniesienia. Wizja idealnej kobiety to szczupła, wręcz wychudzona kobieta, dlatego tez młode dziewczyny, najczęściej w wieku od 18 do 25 lat chcą wyglądać jak modelki z wybiegów mody czy też wyretuszowane gwiazdy z okładek gazet. Dość duże znaczenie na powstawanie tej choroby ma najbliższe otoczenie. Wśród osób chorujących na bulimię stwierdzono, że rodzice byli bardzo krytyczni w stosunku do wyglądu osoby chorej. Dodając do tego niską samoocenę, niedaleko jest do problemów z postrzeganiem i akceptowaniem własnego ciała.
Jak rozpoznać pierwsze objawy bulimii?
Najczęściej problem dotyczący bulimii zauważają osoby z najbliższego otoczenia osoby chorej. Podejrzenie bulimii możemy wsunąć w momencie kiedy dana osoba w ciągu trzech miesięcy przynajmniej dwa razy w tygodniu wykazuje epizody nadmiernego objadania się. Naszą uwagę powinno zwrócić także to, że osoba koncentruje się na jedzeniu, wręcz pragnie jeść, a następnie stara się uniknąć efektu tycia. Wykorzystuje do tego najczęściej sposoby takie jak prowokowanie wymiotów, biegunek, stosuje głodówki czy też leki mające obniżyć tak zwane „łaknienie”. Ktoś kto może chorować na bulimię odznacza się także bardzo niską samoocenę, strachem przed przybraniem kilku kilogramów.
Czy da się wyleczyć z bulimii?
Prawie jak każdą chorobę – również bulimię – można skutecznie wyleczyć. Jednak leczenie jest bardzo trudne oraz wymaga dużo samozaparcia, silnej woli i chęci powrotu do zdrowia. Najważniejszymi elementami leczenia bulimii jest oczywiście odpowiednio mocno zmotywowany pacjent, świadomy swojego problemu oraz doświadczony personel medyczny, który będzie w stanie pomóc choremu. Jednak w jaki sposób leczy się bulimię? Według przeprowadzonych badań oraz statystyk wcześniejszych procesów leczenia tej przypadłości, najbardziej skuteczną metodą jest połączenie psychoterapii (behawioralno-poznawczej i rodzinnej) wraz z odpowiednim leczeniem farmakologicznym. Jednak najważniejszym elementem będzie początkowa psychoterapia, której celem będzie zmotywowanie przez psychoterapeutę oraz rodzinę osoby chorej, do tego by podjęła się leczenia.
3 komentarze
Tak było w moim przypadku, odchudzanie, odchudzanie, aż doszło do bulimii. Nie wiem kiedy i jak do tego doprowadziłam. Ciężko wyjść z bulimii, wiem to teraz z autopsji. Stosuję porady serwisu bulimiczka.pl i widze już pierwsze efekty. Polecam!
Obydwa rodzaje zaburzenia, tak anoreksja i jak i bulimia są po prostu okropne – skutki bulimii w postaci wypadających zębów zniszczonych od kwasów żołądkowych, nadżerki w ustach i szara cera to tylko kilka zewnętrznych znaków charakterystycznych osoby chorej na bulimię. A do tego nerwowość powiedziałabym wręcz że chorobliwa nerwowość o to czy pojawi się sprzyajjąca sytuacja by się pozbyć jedzenia itp. Ja osobiście miewam napady nadmiernego jedzenia ale radzę sobie z tym na siłowni:)
Kobiety o niskiej samoocenie, cierpią częściej na zaburzenia odżywiania od tych, które mają pozytywny stosunek do siebie. Polecam książkę ” Kompulsywne objadanie się”w której autorka opisuje w jaki sposób SAMA pokonała bulimię.